ÖNCEKİ                                                         SONRAKİ


BEŞ TEMMUZ AKŞAMI

Bir hayaldi sanki
Beş temmuz akşamı
Bir rüyaydı sanki
Beş temmuz akşamı

İçim titriyordu
Dilimse dönmüyordu
Zaman durmuştu sanki
Dünya dönmüyordu

Seni dinlemek bulutların üzerinde
Gözlerine bakmak yıldızların ışığında
Dört mevsimi yaşamak bir yaz mevsiminde
Ellerini tutmak bir sahil kenarında

Belki belki sevdiğim bir bardak çay içiyorduk ama
Nedense sarhoş oldum gözlerine bakarak
Belki oturmuş yemek yiyorduk ama
Sanki Cennet sofralarını kuruyorlardı melekler koşarak

Belki bir sandalyeydi altımızdaki ama
sanki cennet bahçesi gibiydi
Belki ankara dumanı ciğerimizi acııtıyordu ama
Sanki cennet kokusu gibiydi

Beş temmuz akşamı
Bir hayaldi sanki
Beş temmuz akşamı
Bir rüyaydı sanki

Satılmış Turgay Karabacak