.jpg){kind=small}
ONLAR VARSA HAYAT GÜZEL 3
Selim bey bir hafta sonu idi çok erkenden
Yürümeye koyuldu yavaşca caddelerden
Aheste aheste sessizce giderken birden
Bir ses duydu boğuk ve de sesliden
-Selim Selim yavaş be adam
Nedir bu hız kurşun olsak yetişemeyiz
Sesi duyunca o an Selim beyin içini
Bir ferahlık kaplamıştı görünce Arif beyin yüzünü
Büyük bir mutluluk ve neşeyle;
-Sen misin Arif dedi müthiş bir heyecanla
-Benim ya benim dedi Ona Arif bey
Sıktı sarıldı kucakladı kolundaki son canla
Hasret giderip uzunca konuştular
bakıştılar
ağlaştılar
-Demek öyle ha huzur evine yatırdılar seni
-yatırdılar ya o ilk gün bir görmeliydin beni
besle büyüt sonra atsınlar bir kenara
inan şu gönlümde oldu kpanmaz bir yara
ölümü bekliyorum artık kara kara
gelmiyor bir türlü can meleği canımı almaya
-Ne olur böyle konuşma bulunur bir çaresi
koyverme kendini dedi ve duydular o kalınca sesi;
-Hey baksanıza bu tarafa ihtiyarlar
kimdi bu münasebetsiz dedi Arif bey ayarı bozulmuş saat gibi bağırıyor
-Sende kimsin ne bağırıyorsun kardeşim
derken Arif bey gözlüğünü taktı
taktı ama tanıyamadı baktı baktı
sonra şimşekler çaktı
-yav bu bizim delioğlan delikanlı TARIK deyip zıpladı
-Ayıptır yahu ne çabuk unutulduk,
-ee gözden ırak olursan gönülden ırak olursun
hayırsız Tarık
aramayan sormayan insafsız Tarık
Tarık geldi birden ikisini dekucaklayıverdi
hemencecikte buzlar eriyiverdi
ee arkadaşlardı hemde candan ciğerden
değildi öyle dilden
hayat onları savuruverdi
savurdukça hepsini bir kenara atıverdi
Selim bey gözleri yaşlı ağlamaklı oluverdi
-Hey gidi şu halimize bakın dağlar taşlar
gökte uçan kuşlar
kolumuz kanadımız kırıldı
nedir bu halimiz arkadaşlar
Selim beyde tutamadı kendini
bir iç çekti sonra sildi gözlerini
Tarık bey sinirlendi ve kükreyiverdi
-Ne varmış halimizde halinizde
ne oldu ölü toprağımı serptiler üzerinize
kalkın dikilin bir ulu çınar gibi
silkinin sarılın hayata
boşverin olanları size bunu yapanları
boşverin kendinize bir yol çiziverin
Yürümeye koyuldu yavaşca caddelerden
Aheste aheste sessizce giderken birden
Bir ses duydu boğuk ve de sesliden
-Selim Selim yavaş be adam
Nedir bu hız kurşun olsak yetişemeyiz
Sesi duyunca o an Selim beyin içini
Bir ferahlık kaplamıştı görünce Arif beyin yüzünü
Büyük bir mutluluk ve neşeyle;
-Sen misin Arif dedi müthiş bir heyecanla
-Benim ya benim dedi Ona Arif bey
Sıktı sarıldı kucakladı kolundaki son canla
Hasret giderip uzunca konuştular
bakıştılar
ağlaştılar
-Demek öyle ha huzur evine yatırdılar seni
-yatırdılar ya o ilk gün bir görmeliydin beni
besle büyüt sonra atsınlar bir kenara
inan şu gönlümde oldu kpanmaz bir yara
ölümü bekliyorum artık kara kara
gelmiyor bir türlü can meleği canımı almaya
-Ne olur böyle konuşma bulunur bir çaresi
koyverme kendini dedi ve duydular o kalınca sesi;
-Hey baksanıza bu tarafa ihtiyarlar
kimdi bu münasebetsiz dedi Arif bey ayarı bozulmuş saat gibi bağırıyor
-Sende kimsin ne bağırıyorsun kardeşim
derken Arif bey gözlüğünü taktı
taktı ama tanıyamadı baktı baktı
sonra şimşekler çaktı
-yav bu bizim delioğlan delikanlı TARIK deyip zıpladı
-Ayıptır yahu ne çabuk unutulduk,
-ee gözden ırak olursan gönülden ırak olursun
hayırsız Tarık
aramayan sormayan insafsız Tarık
Tarık geldi birden ikisini dekucaklayıverdi
hemencecikte buzlar eriyiverdi
ee arkadaşlardı hemde candan ciğerden
değildi öyle dilden
hayat onları savuruverdi
savurdukça hepsini bir kenara atıverdi
Selim bey gözleri yaşlı ağlamaklı oluverdi
-Hey gidi şu halimize bakın dağlar taşlar
gökte uçan kuşlar
kolumuz kanadımız kırıldı
nedir bu halimiz arkadaşlar
Selim beyde tutamadı kendini
bir iç çekti sonra sildi gözlerini
Tarık bey sinirlendi ve kükreyiverdi
-Ne varmış halimizde halinizde
ne oldu ölü toprağımı serptiler üzerinize
kalkın dikilin bir ulu çınar gibi
silkinin sarılın hayata
boşverin olanları size bunu yapanları
boşverin kendinize bir yol çiziverin