Güzel ülkem temiz hava elimde çayım 
Balkonda çocukları seyrediyorum. koşturan,
İçeriden bir ses, büyük oğlum paniklemiş belli, bırakmışken çayımı yarım,
Televizyonda köprüyü kapatmış, " Darbe var evinize gidin" diyorlar.Annem koşup geliyor içeride oturan.
İnsanlar aldırmıyor şaka sanıyor, eşim kamera kamera şakası diyor.
Olur mu hiç öyle bir şey...
Olmaz olmamalı Bu millete bu yapılmamalı
Kaç darbe gördü bu millet artık bunları yaşamamalı
diyorum, haykırıyor içim.
Televizyon açık pürdikkat bakıyoruz.
Genelkurmayın karıştığını, Mitin bombalandığını
Allahım Allahım neler oluyor " Kim bu şerefsizler"
"kalkışma " diyor Başbakan...
Ben diyorum gidiyorum. duramam durmamalıyım
Bu vatana bu millete bu bayrağa bunu yapanlara fırsat vermemeli" diye kapıya yöneliyorum.
Eşim "dur " diyor gitme. Tam bu esnada Cumhurbaşkanımız konuşmaya başlıyor.
Başkomutan "Çıkın diyor sokaklara bu milletin silahını bu millete sıkan şerefsizleri durdurun"
Durmam artık " diyorum eşime ve diyorum ki Öleceksem bu gün ölürüm madem bir kez öleceğim Oda bugün olacak.
Oğlum " bende durmam " diyor.
Havaalanına sürüyoruz arabayı hızla..
Uçaklar, patlamalar. koşturmalar..
Saatlerce dinmek bilmiyor.
Çocuklarımın geleceği için vatan için bayrak için kuran için
Başkomutan için...
Dün oradaydım. Bugünde olsa orada olacağım
Yarında..
Madem bir kez öleceğim.
Ogün olmadı. Ama hep hazırım...